احسان پارسا

از تو
در دلم بهارها مانده است
و بر سرم زمستان ها

فریدون مشیری

درختی خشک را مانم به صحرا
که عمری سر کند تنهای تنها
نه بارانی که آرد برگ و باری
نه برقی تا بسوزد هستیش را

فاضل نظری

تمام سهم من از روشنی، همان نوری ست
که از چراغ ِ شما در اتاق می افتد

میلاد عرفان پور

تلخ است که لبریز حقایق شده است
زرد است که با درد موافق شده است
عاشق نشدی و گرنه می فهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است

علیرضا روشن

فصل عوض می‌ شود
جای آلو را
خرمالو می‌ گیرد
جای دلتنگی را
دلتنگی ...

رضا کاظمی

آرام شده ام
مثل درختی در پاییز
وفتی تمام برگ هایش را
باد برده باشد

وحید شیردستان

نزدیکم به تو
مثل ِ شهریور تا مهر
دوری از من
مثل ِ مهر تا شهریور

عباس حسین نژاد

پاییز
تو ابر شو ببار
من برگ می شوم
می ریزم

محمدعلی بهمنی

گاه آدمی تنهاتر از آن است
که سکوتش می‌گوید ...
گاهئ تنهایی تنهاتر از آن است
که دیده شود ...

فاضل نظری

ناگریز از سفرم بی سر و سامان چون باد
به گرفتار رهایی نتوان گفت آزاد

نگار الهی

مرد ِ پاییزی َ م

هر جا که برگی از درخت افتاد

به یاد من باش

به یاد تو َ م.

روزبه بمانی

هر شب تو رویای خودم
آغوشتو تن می کنم
آینده این خونه رو
با شمع روشن می کنم

عباس معروفی

حتی یک نفر در این دنیا
شبیه تو نیست ...
نه در نفس کشیدن ،
نه در نفس نفس نفس زدن ،
و نه از قشنگی نفس مرا بند آوردن ...

فریدون مشیری

من آنچه را احساس باید کرد ،
یا از نگاه دوست باید خواند ،
هرگز نمی پرسم ...
هرگز نمی پرسم که : آیا دوستم داری !
قلب من و چشم تو می گوید به من؛ آری

آبا عابدین

شماره چشم هایت را دوست دارم
همه چیز را
باید از نزدیک ببینی
حالا مرا ببین ...